BENİ DE ÇAĞIR
Çileyi koklayýp gül niyetine,
Zindana girersen beni de çaðýr.
Sabrý, kanaatý bal niyetine
Ekmeðe dürersen beni de çaðýr.
Bazen iki dünya sýðar içime,
Bazen iki güneþ doðar içime.
Bazen gam yaðmuru yaðar içime
Sen beni ararsan, beni de çaðýr.
Dostlarýn var ise divanelerden,
Göz yaþýn aktýysa minarelerden.
Binlerce senelik viranelerden
Birþeyler sorarsan, beni de çaðýr
Ezelin ezelden öncesi vardý,
Yine sonsuzluktur sonsuzun ardý.
Zaman yumaðýna bizi kim sardý?
Aklýný yorarsan beni de çaðýr.
Dýþarda göz yanar, içerde yürek,
Taahhüt ehline tahammül gerek.
Mazlum yarasýna merhem diyerek
Göz yaþý sürersen beni de çaðýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahim Karakoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.