Mavisi silindi gökyüzünün ýrmaðýn ötesinde hýzlý adýmlarla el sallayamadým dudaklarýna seni býraktýðým kente kýzýyorum þimdi ay ýþýðýnda yürüyemediðimiz kale kapýlarýna.
Sahne: korkuyorum göðüslerini emerken þiirin.
Ýmgeler duyun terk ediyorum kenti yaratmak için en büyük kalabalýðý menekþe çoðaltýyorum martý seslerinde yeniden maviye boyuyorum göðü.
Sahne: göðüslerini emerken þiirin korkuyorum.
Ýçiyor geçmiþin kuyusu seni de aþka dönüyorum o en büyük þiire yalnýzlýk bin damla kumsala düþen su eski bir yosun göçmen gölgede.
Perde: þiirin göðüslerini emerken korkuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
A. Kadir Bilgin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.