Tüm umut yollarýný kapayan aþk da bir isyandýr. Nerede kimbilir o fýrtýna, beni yüzyýllara savuran yüzü yýrtýk kan. Ýþlediðim zamansýz sevdanýn cýlýz kemiklerini sayýp, özgürlük adýna soyunuyorum uykunun karesine aþk kafesimde. Ey duru bestesini dinlediðim gökyüzü! Kiminle o ihtiras denizi, kimi boðuyor dalgalarýyla, nedir bu uðultu, Kimdir tanýk? Sussun sularýný aþýnmýþ yataðýmdan alýp götüren deli yel, umarsýz dalgalarýn uzandýðý hiçbir kuyuyu baðlamayan köprünün üstünde Kral Lear gibi güçsüz ve deli düþsün elime ayrýlýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
A. Kadir Bilgin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.