“ AYRILIKTAN ZOR BELLEME ÖLÜMÜ”
KNİSK
“ AYRILIKTAN ZOR BELLEME ÖLÜMÜ”
Aklýna geldiðim hatýrladýðýn olur mu bilmiyorum göçmen kýzý
Ama biliyor musun bir türlü unutamadým ben seni
Hatta umutlansam da geçmiþ adýna bazý bazý
Ne hayalin teselli oluyor
Nede düþlerimi ýsýtýyor Sensizliðin ayazý
Maziye gömsem de bunca yaþananlarý
Kapattým diyemiyorum bir türlü sana olan defteri
Çünkü
Hayatýmda hep farklýydýn
Yinede farklý olacak yerin
Dedim ya mazi olsa da yaþananlar
Geçmiþi silmem ne mümkün
Seni bilmem ama
Unutturmuyor yazýlanlar resimler ve de hatýralar
Zaman ve þartlar ne kadar deðiþtirdi bilmiyorum
Bilmiyorum hala o ciddi kýz rolünde hala alýngan mýsýn
Hala gönlünce sevdalý ve de hala muamma mýsýn
Eðer deðiþtirememiþse seni bunca yaþananlar
Býrak asýlý kalsýn sevdan adýna sana olan umutlar
Ve býrak avuçlarýnda çarpsýn
Katli vacip diye alýp götürdüðün yüreðim
Þimdi hatýrladýkça ayrýlýk gidiþinde ki yüzünü
Beynimde cadý kazaný oluyor sensizliðin hüzünü
Hani diyor ya ozan, saza vurarak mýzrabý
“ ayrýlýktan zor belleme ölümü”
Bence de çok doðru söylüyor be göçmen kýzý
Yani ölüm dediðin de ne ki
Ýnsan bir defa yaþar, bir defa tadarmýþ
Yani bir varmýþ bir yokmuþ misali
Ama ayrýlýk ,ama sensizlik
Bin defa ,yüz bin defa,
Kýsacasý her gün ölmek demekmiþ
Kaþif Kani Ertürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.