Gecenin derin sessizliginde
bir ugultu bile yok, goz kapaklarim, uykuya hasret.
Mum yanar bir kosede bekar evimin , los bir kose lambasindan golgeler.
Aklimda ta genclikten, bu gune hatiralar dolasir. derlerdi;
Hayat bir su gibi akti gitti, kendimi anlamdan, dunyayi tanimadan.
Fikir karmasasinda, hala ben kimim, bulamadim.
Kim cozmuski, hayatin anlamini, ben cozeyim.
Hic , yazmak ve cizmek gelmedi degil.
Bende hep resimler cizdim, attim , yittim, gitti.
Bir gun yillarca ugramadigim, bir sehirde bir mekanda ansizin,
Ask siirleri ile dolu bir solmus mektup, veya kitap arasinda unutulup kurumus gitmis bir cicek kalintisi, bir asina yuz, durulan dunya, artik, calkalanmiyor, askerden sonra, ve sonra evlilik, sonra, cocuklar, derken gozumuz , emeklilikte, birden aklima gelir, benim le yasit olup da bir den bire , kalpten, veya kendini asan bir dost gelir , sonra, omrumun yarisi gitmis, yasadigim kadar, daha yasamayacagima gore, yarina , cikarsam, her gun ayni planlar, kira odenecek, odemeler, alis veris, yilbasi, bayram , hazirligi, ozlem, tesbih taneleri gibi dagilmsiz, halam istanbulda, amcam allaha rahmet , babam sag , 75 yasinda
annem sag, kardeslerim, yigenlerim derken aslinda yalniz degiliz, sonra ansizin biriisnde kalmis cocukluk resimlerime rastladim facebook da iste boyle gece gece yazima dusenler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.