ellerimi uzatsam gün batýsana, kaybolurken güneþ Kardeþler’den matemde gezinip seni anýnca gözlerim uyanmak ister mi parmaklarým kayarak saçlarýndan. dayanýlmaz olunca hasret kokusu buram buram, ansýzýn bulsan karþýnda aðlar mýsýn mutluluktan.
saklamadým senden hiç gül. sonra uzatmadým sana sevgiyle. gözlerine bakmadým yaþadýðýn mutluluðuna þahit olmak için. bazen böyle olmalý, bazen birileri farklý olmalý sevgili... bu sewmemek deðil kiii...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yücel alpay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.