ADIMLARIM NEREYE BİLMEDEN

ÞÝÝRÝM



Sildim inatçý deli gönlümden,

Altýn rengi gözlerini ömrümden.

Kýþýn açan yaz çiçekleri kirpiklerini,

Söküp attým ,sersemleten tenimden.

Sildim attm lavanta kokulu saçlarýný,

Þimdi ayný þehirde iki yabacýyýz,

Ýsmini bile hatýrlamadýðým iki yabacý.

Her güzel rüyanýn bir sonu vardýr.

Biz iki serseri,yüreklide ayrý düþtük,

Senli ve sensiz,günleri attým,yüreðimden.

Bir ýlýk meltem gibi geçip gittin benden,

Ýlk bahar sabahlarý,dönüverdi birden.

Sonbahhar rüzgarýnda sürüklenen,

Gazallara dönüþtün gönlümden,

Sararmýþ solmuþ dallarýmdan koptun.

Þimdi ýslak buðulu camlarý penceremin,

Ve bakan donuk duygusuz bakýþlarým.

Iþýðýmý aldýn benden,Saðlýk olsun,

Sýcak bakýþlar,dokunuþlar ellerime,

Yok artýk altýn rengi gözler,bronzlaþtý.

Heykele dönmüþ duygusuz bedenim,

Yaz güneþi yerine karabulutlar sardý,

Gülümsemiyor içimdeki çocuk þimdi.

Ne sýcak kahvenin kokusu ne köpükleri ,

Ne küçük çay bahçesindeki semaverler.

Yitirdi bende manalarýnýmevsin kýþ,

Gelip geçiyor trenlerde yolcusuz,

Eski coþkusu yok sahilde dalgalarýn.

Kaybettim bütün neþeli zamanlarýmý,

Bir hiç uðruna bedelini ödüyorum.

Sildim senli,sensiz günleri takvimden,

Güzel bir rüyaydý geçiverdi manasýz.

Son adýmlarýmý sayýyorum þimdi,

Yeniden bedeni nereye götürüse,

N.Sevda Cint

Sosyal Medyada Paylaşın: