KEŞKELERİ BIRAK OTOBÜSÜ

Valizime koydum bir beni birde keþkelerimi
Cebimde mavi yeþil hayellerim
Arkama bakmadan kaçmaktayým þimdi
Terminaldeyim nereye gideceðimi bilmez halde
Herkez bana bakýyor yabancý ve tanýdýk gibi gözleri
Ben biniyorum keþkelerini býrak otobüsüne

Otobüs hareket ediyor yol alýyor aðýr aðýr
Camdan bakýyorum arkamda býraktýðým keþke þehrime
Ýnsanlar yorgun olmuþ hem kör hem de saðýr
Kurtulmam gerekiyordu piþmanlýklarýmdan
Olmaz demeyin yaþlandýk geçti zaman
Gidiyorum artýk hayellerimin peþine

Kimseyi istemedim yanýmda geçmiþimden
Bir ben bir yüreðim bir de keþkelrim
Açtým penceremi çýkardým valizden savurdum
Dostum rüzgar kattý beni önene
Piþmanlýklarýmý götürdü bilenmezliðe

Bir dere kenarýndan geçiyordu otobüs
Köpük köpük çaðlamýþ yüreðim gibi öfkeli
Yarýþma benimle öfkede ben seni geçerim dere
Ona verdim umutsuzluklarýmý
Ulaþýnca denize boðulsun diye

Birde kafamý býraksaydým geride
Geçmiþimle birlikte
Umutsuzluk piþmanlýk nereye gitsem peþimde
Keþkeler yok artýk dönmemeliyim geriye
Ben ve hayellerim gitmeliyim huzur ülkesine

ERAY ÖZGÖR SARIKAYA
21.12.2011


Sosyal Medyada Paylaşın: