BENİ ALNIMDAN VURUN!
Bazýlarý
þiir olmayan þiire ’harika’ der çýkar için
Yazan der ki
’Demek ki ben oldum artýk çalýþayým daha niçin?’
Ve böylece
defterin çoðu sayfasý karalamalarla dolar
Geliþemez
Tomurcukta kalýr þiir ve daha açmadan solar
Görüyorum
Tutuþmuþ þiirler yanar hem öyle ki sönüþü yok
Bir baþýma
Savaþ üzre yola çýktým ve bu yolun dönüþü yok
Yolda bana
Kalbi þiir diye çarpan üç-beþ gönüllü katýldý
Anladým ki
Þairlerin büyük kýsmý üç-beþ yoruma satýldý
Bazý dostlar
Dediler ’boþa uðraþma, çek kendini geride dur’
Vay be dedim
’Destek yerine köstek ha’ çekinme ilk darbeyi vur
Vurdular da
Her þey menfaat içinmiþ bense dostlarým sanmýþým
Eyvah ki vah
Eðer her dostum böyleyse zaten ben kökten yanmýþým!
Farketmez be
Her þeyimi kaybedeyim yeter ki þiir yaþasýn
Desinler ki
’Bu adam delinin teki’ kimse demesin ’paþasýn’
Bu güne dek
Ben ne bâdireler gördüm bunlarý da atlatýrým
Üzerimde
Doðmamýþ þiirler yüklü yaklaþmayýn patlatýrým!
Þiirin önünü kesen
Her kim varsa düþmanýmdýr darýlan varsa darýlsýn
Yeter ki deðiþsin düzen
Eleþtirip tartýþalým ve bir noktaya varýlsýn
Þimdi dostlar!
Tüm namlular bana dönse gözüm kýrpmam demem ’durun’
Son arzumdur
Beni sýrtýmdan deðil de mümkünse alnýmdan vurun.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.