ANA..

Düþünüyorum da
Ne çok insan var þu koca dünyada
Bir o kadar da yürek
Bir yanda gülenleri görürken
Aðlayanlarý düþünmek gerek
Baþýmý kaldýrýp da çok baktým aynalara
Yansýmalar, buðular,sis perdesi ,arena
Bazense görünen yanýltmasýn
Halayýn baþýnda..
Adým taþlar altýnda
Anayým , ana
Ana...



Baþýmý taþlara vurduðum da olur zaman zaman
Her bir kelimenin ardýna yüklediðim anlamlarda ara
Sýzýyý kendime sakladým çoðunlukla
Aðlama, sen aðlama
Ben yanarým yavruma
Yavrum yanar yavrusuna
Yüreðime düþen kor lavlarýn buharýnda
Bir ben bilirim harýný
Kendime saklarým seni
Sen aðlama
Adým yok bilirim
Lakin anayým , ana
Ana...



Kýstýrdým duygularýmý kalem kaðýt arasýna
Aldým baþýmý aðulu bakýþlardan uzaklara
Ne yargýlar, ne hançerler kar etmedi bana
Söyle anladýn mý beni
Dilim sus dudaklarýmýn efkarýnda
Sussam daðlanýrým, konuþsam baðlanýrým
Bir ben bilirim aðrýmý
Bir ben yaþarým figanýmý
Yüreðime saklarým seni
Nihayet dökülür dilimden iki kelime
Yavrum derim her bir dileðim seninle
Sen aðlama
Adýmý sen koy þimdi
Çok deðil tek sözcükle
Fýsýlda kulaðýma
Anayým, ana



Dün yine seni gördüm rüyamda
Bilir misin zor dayandým sabaha
Giderdin çok ýraklara
Tutmak istedim ellerini
Çözmek istedim düðümlerini
Uzandým bulutlara
Grileþen ufuklara
Bir nihavent yayýldý etrafa
Anlat bana
Sen aðlama
Ben dayanamam sana
Bir renk bul þimdi kendine
Olmasýn arasýnda ne gri ne siyah, ne füme
Dört mevsimi topladým ellerime
Sana getiriyorum, sana hediye
Adýmý sen koy þimdi
Çok deðil, tek kelime
Nakaratsýz hece
Ana...


HAZAN
Sosyal Medyada Paylaşın: