Uçsa da izlesem derdim... Biraz buruk bir mutlulukla Gözyaþý döker... El sallardým... Sanki kalmasýný isterdim içimden... Ama onun mutluluðu deðil miydi istenen. Kim bilir belki de... Onun da içinde kalmak isteði vardýr derinden Söylenemeyen... Mutluluða koþarken kalbin derinlerine gömülen... “Uç bebeðim uç” “Mutluluða uç” “Babacýðý unutma” derdim... Kimisi sessiz... kimisi sesli... Mýrýldanarak içimden... KIZIM OLSAYDI....
Kadir Tozlu 10.10.2011
Necdet Arslan’ýn “Kýrlangýç Hüznü” baþlýklý þiirine yorumumdur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
superbaba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.