düþün ki
birbirimizden çok uzaklardayýz
sen batý ucunda
ben doðu tarafýndayým türkiyenin
nedense yan yana
nedense can cana geçen anlarýmýz
hiç olmuyor
düþün ki
birbirimize karþýlýklý yolculuklarýmýz
mai hayallerimiz
yarýnlarýmýz yarým kalýyor
her seferinde
düþün ki
karþý kýyýlarýnda iki sakiniyiz
akan nehirlerin
çýrpýnmalarýmýz
ümitlerimiz son metrelerde boðuluyor hep
düþün ki
çok arzuladýðýmýz halde
ayný yaðmurda ýslanmýyor
ayný anda ’batsýn bu dünya’ demiyor
ayný hecede geceyi kucaklamýyoruz
-bu ayrýlýða sebebimiz olur mu
kalplerimiz aþk için çarparken
güm güm?..