Ne zaman yaðmur yaðsa Ýstanbul’da
Tutkulu öpüþlerimiz gelir aklýma
Nefessiz kalýrým yaðmurlar altýnda
Gözyaþlarým sel olur karýþýr yaðmurlara...
Sýzlar yüreðim yanar bedenim
En derinden ahlar çekerim
Yýkýlýr umutlarým yaprak yaprak düþerim
Savurur rüzgâr bir köþede kývrýlýrým…
Yalnýz seni sevdim ömrümde
Gidemem bu þehir düþer üstüme
Saðnak saðnak yaðdýn gönlüme
Adýný haykýrýrým delice gökyüzüne!...
Yalnýzlýðýma âþýna kaldýrýmlar
Gölgeme düþer ýslak anýlar
Öp anlýmdan sevda yüklü bulutlar
Sýrýlsýklam olayým bugün düðünüm var…
Foto: S.Kalafat