Sakýn sakýn giderken, ardým sýra aðlama
Oðul bu zuhur eden, Hakkýn akdidir artýk
Yüreðini kavi tut, diren kendin daðlama
Bizarý zar eyleyen, hazan vaktidir artýk
Her bir yiðit devrilir, gün ve saat gelince
Kalmanýn yararý yok, eza olmaktan baþka
Firkat aný yaklaþýr, zaman aklý çelince
Ýmiðindeyse nefes, battal olmuþtur keþke
Muktedir ol kendine, zora hazýrla kendin
Sonra bana yerinme, demedi deme yarýn
Sabýrla telkin eyle, asla taþýrma bendin
Evvelden tedbirin al, kifayet etmez kârýn
Gün gelir harman olur, yarýnýna býrakma
Yel poyraza dönerse, savuramazsýn týðýn
Belki de yaðmur yaðar, bulut yok diye bakma.
Yarýna ziyan verir, yerde kalan batýðýn
Kýþ gelince gidersin, namerdin kapýsýna
Eli boþ döner isen, acý verir özüne
Dýþýndan göremezsin, bakýp da yapýsýna
Ýçten pazarlýklýysa, þiþi sokar gözüne
Hatasýný sorgular, yüreðinde his olan
Gaflete düþer isen, vicdanýný yer oðul
Cana zeval getirir, bazý nefsi pis olan
Eðer alil düþersen, ihmal seni yer oðul
Emeðiyle çalýþan, insanlarýn hasýdýr
Hazýrýn ömrü olmaz, yanýlýp yiyen olma
Ýþ ve uðraþ insanýn, mücellâ aynasýdýr
Hak etmeden kimseden, rýzýk ver diyen olma
Fesat ile fitneyle, yakýn temasta durma
Zarar verir insana, dostuna düþman eder
Umutlanýp kimseye, öyle boþ hayal kurma
Ummak maraz doðurup, hayata piþman eder
Der Ýlhami yüreðim, hisse çýkar sözümden
Zamanýnda öðren ki,dara düþme cehilce
Al sula bu fidaný, meyve versin çözümden
Zaman en büyük kârdýr, kullanýrsan ehilce