SIRLARIMLA BAŞ BAŞA
Yine devirdim baþýmý ceviz masanýn üstüne
Kýpýrdamayan manolya desenli perdelere bakýp
Ýnci parýltýsýnda ay’ýn dudaklarý öpüyor camlarý
Kibrit kutusuna sýðmayan yýllarýmý hatýrlayýp
Adýný anmamak için isyan etmiyorum hâþâ
Kendime emanet yaþýyorum, sýrlarýmla baþ baþa…
Sensizlik limoni duvarlara yaslanýp oturur benimle
Kaçýrdýðým gözlerimde kocaman bir öfke oluverir hatýrladýklarým
Yanaðýmda izi çýkan “rotring” marka kalemin yazdýklarýna minnet
Hüzün iskelesi altýnda kopan kemiklerime kadar aðlarým
Kapý gýcýrtýsýna karýþýp ýssýz bir tenhaya salývermektir bedenimi
Aðzý kan dolu herkesten uzak girdaplarda sýrlarýmla baþ baþa…
Soðuk parkeler toz kondurmaz duygularýmýn titrek haline
Yoksa üþüyen bu sabýrsýz ayaklarým mý getirdi sokaðýnýn baþýna
Sabahladýðým ayazlarýn içine kývrýlýp uyudum bir rüya gibi
Mavzer döþeðinde sanki alnýmý koyduðum taþ yastýðýna
Ancak bir býçakla açýp okuyabilirsin romanlar misali içimi
Ýþte böyle; yalnýz, tek ve sýrlarýmla baþ baþa…
TÝMUR ÝNCE
20.12.11
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.