Yastayým yastayým dostum
Hem karada hem al da zordayým
Oturup fermanýmý yazdým
Yardan oguldan kýzdan bana yakýn olandan
Derdimi dökdüðüm aðaçlar kurudu
El derken dostlarým amansýz vurdu
vurdular sustum
sövdüler sustum
Aðlamazdým anlatamazdým
Alem bana ben diyara keder oldum
Savruldum savruldum
gurbet ellere düþtüm yoruldum
Ama yinede göçüp gitmedim
Dahasý ÖLMEDÝM ölmedimde geldim
Bu nasýl vijdandýr ey tanrým
Siyahýn içinde beyaz Karanlýðýn içerisinde aydýnlýk
Yaþamaksa bu bambaþka bir baþlýk
vazgeçiyorum vazgeçiyorum böyle yaþamaktan artýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.