Sabahý aydýnlýk vakte sürmeyen,
Önü açýk yönde sökük örmeyen,
Buðulu tülle göz gözü görmeyen,
Sislerin ardýnda, kaybolur güneþ.
Tam tepede durur hayâlle hudut,
Baþtan ayaða güç aranýr mevcut,
Kapkara dumanla, koþuþur bulut,
Günün ortasýnda kaybolur güneþ.
Akþamdan salýnan, geceye baðýþ,
Yorgunluk damlasý hüzünlü bakýþ,
Yavaþ yavaþ söner al yüzlü nakýþ,
Daðýn arkasýnda, kaybolur güneþ.
Gündemin evveli dün denen akit,
Ruh sesi kalplere söz veren tekit,
Meydana gelince, beklenen vakit,
Semanýn sýrtýnda, kaybolur güneþ.
Karanlýk dolacak, boðuma kadar,
Gölgeler buluþur, ten rengine eþ.
Yeniden yeni bir, doðuma kadar,
Topraðýn altýnda, kaybolur güneþ.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM ELLERİ KINALI ABDÜLHAMİD HAN MİNE ÇİÇEĞİ KINA GECESİ MURADİYE GÜNAYDIN DOSTLARIM ÖZGÜRLÜK ÇİÇEĞİ MİLLİ İRADE ERMENİ SOYKIRIMI