kendime bahaneyim an’dan bihaber keþkeyim belkiyim cinnetten yapýlma ahým afilli çýðlýklarla sustum ben zaten yoktum
seslerin ve sessizliðin toplandýðý bir ülkede yaþýyor nefesim kýrmýzýsý asi kaným ve terli alným nasýl da damýtýyor zamaný
her beden bir ülke tüm baþkentler kendine gurbet yýllanýrken yalnýzlýðýmýz kayýp bir coðrafyada yitirdiðimiz inancý arýyoruz
damarlarýmda sarmal bir tren hep ayný derdi biraz aþk biraz ölüm çufçuflamak
seni düþününce tenimde bir tufan sistem düzenleyicilerini hiç’e sayarak tren üfürsün önce öfkesini bir duman yeni dünyalar düþlemekte dindirmiyor isyaný yeter dünyamýzý tütsüledikleri þarap þiþesini kýralým bir an
zamaný bilmesin bedenim onun sarhoþluðunu taþýr varoluþu göster haritadan
Resim:Sarolta Bán
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.