Ya gökyüzü yarýldý, ya da ben öyle sandým, Anýlar eski deyip, silen var mý dünyada. Su akar yolu bulur “boþ ver” dendi ve kandým, Þöyle dört baþý mamur, bilen var mý dünyada…
Her þeyde biraz sen var kuþattýðýn dünyamda, Gönül gözüm uyanýk, gel görürüm rûyamda, Yorulmadan yüreðim beklemekte kýyamda, Þöyle dört baþý mamur, gelen var mý dünyada…
Hiç bir þeyde gözüm yok senli ânlar dýþýnda, Üþümeden yaþarým mevsimlerin kýþýnda, Saklarým gülüþleri gözlerimin yaþýnda, Þöyle dört baþý mamur, gülen var mý dünyada…
Daha koklayamadan kurur gül veren baðlar, Yýkýlýr yerle-yeksan yaslandýðýn dev daðlar, Kilit vurur diline hem hastalar, hem saðlar, Þöyle dört baþý mamur, ölen var mý dünyada.?
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.