ÖZLEDİM SENİ
Dünmüydü bizim senle kavlimiz .......
Aylar geçti sevgili dönülmeyen bir yoldayýz..
Her gün biraz daha ölmekteyiz ..
Sýzým sýzým sýzlýyor sol yaným
Gülmekteyiz hergün baþkalarýna, ama ölmekteyiz
Sadece sevgililerin bildiði bir mezara girmekteyiz..
Kurtlar sofrasina düþmüþüz.......
Her et parçasi bir çýðliða bedel..
Sen þerefsizin önde gideni sevgili ölmedin ki..
Ölmedin ki bu yürek huzura ereydi..
Ereydi de cehennemin taaa dibine gireydiii...
Belki tutuþur tutuþur da yanarken affederdi seni..
Sen hergün ayrý bir kadýn kolunda
Bana nispet yaparken o iðrenç ufkunla sokaklarda,
Ben senle geçen günlere bin kurþun sýkmaktayým sevgili..
Bana bakýp, acýnasý görüntünü sýrtlan gülüþüyle süslüyorken
Bilmiyorsun ki unutulmuþluðun girdabýnda çokdan ölmüþsün....
Bazen düþlerimden çýðlýklarla uyanýyorum...
Karanlýktan aydýnlýða çýkmak nasýl bir duygudur ki
Unuttum ben sevgili mutluluk nasýl bir duyguydu ki....
Senden öncesi vardý da, Senden sonrasý olurmuydu ki..
Seni deðil,düþlerimden mutlulukla uyanmayi özledim ben sevgili...
Ayvazim DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.