Sen yoksun þimdi… Bir daha olmayacaksýn... Ama hiç hesaba katmadýn... Sensiz bu can söyle nasýl yaþasýn? Sensiz bu ciðerlerim nasýl nefes alsýn? Gittin... Sessizce… Sustum yine gidiþlerine... Anlaþmýþtým zaten... Geceleri derin iç çekmelerinden Bu sessiz gidiþlerin en sonu oldu En acýmasýzý En haini En gaddarý Git be gülüm sende Solsun tüm menekþeler kentimde Ayný gökyüzünde olamayacaðýz nede olsa seninle Git be gülüm sende Sende düþtün ya Azrail in peþine... Býraktýn beni bir köþede Boynum bükük Gözlerim yaþlý Elimde sana aldýðým mor menekþeler Boynu bükük kaldý Onlarda sahibini aradý ama bulamadý Bir gidiþ ki Sanki seni emanet aldýðým yere Cennete... Geri gönderdim yine... Bekle beni diyemiyorum sana Geleceðim ne malum... Cennete ne iþi var benim gibi bir kulun Gittin ya gittin iþte... Ýç çeke çeke Sessizce... Mutluyum ama Rabbimden emanet aldýðým Su Meleðini Emanet aldýðým yere býraktým Gözlerine son kez baktým... Ýsyan deðil sana bu Tanrým Ama keþke onunla beraber beni de alsaydýn... Gittin ya gittin iþte... Ýç çeke çeke Sessizce... Su Meleðim, sana son sözüm... Sevgilerimle...
HASAN CEYLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
CruiseTurk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.