topraða basmadan evvel gökyüzünde mi uçtun sen
yok öyle deðil hiç bir þey
hikayen anne karnýnda yazýlýr
ya kabulenir gidersin / ya da kendin silersin
tövbeyi
bu günkü günahýn mý sanýyorsun
sen orada ölmüþtün
olmaya geliyorsun / sözünde mi durmuyorsun ne dersin ?
olmak yada olmamak / elinde biliyorsun
ben kendi hikayemi sen kendi hikayeni / siliyor yazýyorsun
düþündün mü
belki de hiç karanlýk yok
güneþ bir an tutulur
düþünsen aslýnda gidenler unutulur / ay gibi tutulursun
sanki tir tir titrediðinde yüreðinden
tövbeni etsen yenilensen
kaderim deyil desen / sonsuza dek ölmesen
bilsenki
bir mumun alevinde ýsýnmak gibi hayat
soðuk yok / üþümesen
ölüm döþeðinde hasta olmasa da canlý ayný
toprak ansýzýn çeker içine
tozlu sayfalara unutulmak üzere adýna son satýrlar yazýlýr
okumayý bir bilsen / hiç olkula gitmesen / kainat okul desen
hiç olmadý / o okula bir girsen
belki þimdi aldýrmýyoruz
umursuz davranmýþýz sayki
yýkanmýþ / iyice durulanmamýþýz
ya da hiç yýkanmamýþýz
kim ölüyorki gerçek bir aþk uðruna
ne den bukadar bir birine benziyorki her þey
hangi biri hangisinin uðruna
dünyada aþk arzuladýðýnda ulaþmaksa eðer
ya da ulaþamadýðýnda yanmaksa
hislerde var olmuþsa her þey
toprak harmanlanmýþ gök karýþmýþsa o an
her þeye tövbe yeter tek bir aman
eyer böyle deyil diyorsan
neyin var burada senin / senin olan ne senin
hadi tut gözlerini görmesin
duyma kulaklarýnla iþitmesin
dokunma ellerinle tenine
sus konuþma kendi kendine
ya da hiç konuþmasan
suyu yakan ateþi ne zaman gördünki sen ?
oysa bir yumurtanýn içinde ne tüy vardý ne civciv di görünen.