Sensiz Yarým Kaldým Gurbet eLLerde. IstanbuL’da Tad Vermez OLdu Gönlüme. Seninle EL ELe Dolaþdýðým Günlerde.. Bir Baþýma Kaldým IstanbuL’da..
IstanbuL’u Sevmiþtim Senin Sayende.. Sýrf Ýçinde Seni Bulunduruyor Diye.. Artýk Nefret Eder OLdum .. Seni Esenlerden Sonra Kaybettim Diye..
IstanbuL’u Terk Etmek Ýstemedim Inan! SeninLe OLan Anýlarýmýz ZorLadý Buna.. Dayanamadi KaLbim,Dayanamadi yüreðim..! Sensiz Bir Garip Kaldým ÝstanbuL’da..
KuþatmaLara TutuLdum BuraLarda! Sensizken Dar GeLdi ÝstanbuL Bana! Hep Çýkþs YoLu Aradim Buradan.. Son Çareyi Sessizce Kaçýþda BuLdum..
Mükremin OZDEMIR Tarih : 29 / 04 / 08 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mozdemir82 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.