SEVMEKTEN KORKMUYORUM
Hiç büyümemiþ küçük bir kýz çocuðu olmak
Uykularýmda pembe rüyalarýma koþmak isterdim
Kirpiklerinin arasýna sýkýþýrken tuzlu gözyaþlarým
Ýlk defa sen diye haykýrýyorum
Sana koþuyorum yorgun
Eyvah, eyvahlar olsun, yok oluyorum sensiz
Çýðlýklarým düþerken renklerin rahmine
Isýrgan otu bile insafa gelir bedenimi okþarken
Hangi gerçek buruþmuþ anlýmdaki alýn yazýmý siler
Korkunun sesi kollarým da can çekiþirken
Yeter ki dön korkularým ihaneti kabullenmeden
Ocaðýmda sancýlarým kývranýrken
Avutulmuþ bu kaçýncý sensizliðim
Þýmarýklaþan güneþ karþýmda kýs kýs gülerken
Sabýkalýdýr sessiz gölgelerde eylül akþamlarý
Günah peþinde koþarak kayýp olan ruhum
Sabýkalýdýr sabýkalýdýr sevdiðim
En güzeli de ne biliyor musun?
Ýliklerime kadar ruhsuzlaþýrken
Sana doðru koþuyorum
Ateþten keskin gözleriyle Azrail can istiyor
Þimdi anlýyorum ki
Korkmuyorum anadan üryan olmaktan
Kefenle buluþtuktan sonra ölümden
Korkmuyorum
Korkmuyorum ölümden Azrail den
Hayranlýkla koþuyorum ebedi yolculuða
Seni sevmekten korkmuyorum
Remziye ÇELÝK
Yorum Remziye ÇELÝK
13.5.2011 Cuma
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.