Kelebek Ömrü

Seni yazýyorum...Yine,yeniden.
Ve ben seni yazdýkça yaþlanýyorum…
Her kelime ile bir yaþ daha ihtiyarlýyorum.
Bir beden daha büyük geliyor her kelime bilincime.
Ve ben;akýl noksaný,duygu israfý varlýðýma,
Defalarca tutulamayacak sözler verdiriyorum.
Biliyorum ki her tutulmayan sözde,bir tabut çivisi daha çakýyorum içime.
Her tutulmayan söz hissedarým,biliyorum ki her tutulmayan söz isyaným.
Bu hastalýklý düzenimde,yahut düzensizliðimde,
Yolun yarýsýný bir iki adým geçmiþ durumdayým.
Sanýrým bu konuda,Cahit Sýtký ile farklý yol ayrýmlarýndayým.
Yol ayrýmlarým…
Sade Cahit Sýtký ile ve onun matematik hesabý ile sýnýrlý kalabilseydi eðer,
Aslýnda hala filinta gibi bir delikanlý olabilecek yaþtayým.



Yaþýyorum seni…Hergün,yeniden.
Ve sen o yaþamýn içerisinde dansetmeye devam ediyorsun…
Her cümlemin sonunda,ekmeðimin yanýk ucunda,rakýmýn ilk yudumunda,
Gülümsemelerimin þafaðýnda,ýzdýraplarýmýn günbatýmýnda dansediyorsun.
Harput’un güneþe bakan yüzünde,Ýzmir’in keþmekeþinde,Ankara’nýn ayazýnda,
Muðla’nýn umut kokan suyunda ve þimdi Ýstanbul’un…
Dansediyorsun…
Sen acýnýn dansýný nerede,ne þekilde yaparsan yap,
Ben eskisi gibiyim yine,deðiþmedim hiç.
Hala o flamenko’yu hayranlýk dolu gözlerle izleyen çocuk,
Hala o kadýný hiçbir mantýklý gerekçeye sýðdýrýlamayacak kadar çok seven adamým.
Allahýn varlýðýna,senin hayatýmdaki varlýðýnla inanmam gibi,
Kendi varlýðýmý,senin hayatýmdaki yokluðunla inkar ediyorum.



Varoluþunu;
Alelacele bir yere yetiþmeye çalýþýr gibi,
Tabaktaki yemeði yarým býrakýp kaçar gibi,
Çok sevdiði bir filmin yarýsýnda çýkar gibi,
Hevesi kursaðýnda kalýr gibi,
Koþar adým tamamlamýþ bir adamým…
Kozasýný,ellerinden alarak ördüðü iplikle yapan,
Senin terinle kozasýndan çýkan,
Birkaç ay boyunca kanat çýrpan,
Nihayetinde,kýsacýk yaþamýnýn sonunda topraða düþen,
Bir kelebek ömrü hikayesi hayatým.


16 Kasým 2011
Hayalet...
Sosyal Medyada Paylaşın: