TÂ Kİ

Yok, yok! Bomboþ, bomboþ duruyor yeri,
Boþun üstü et, kemik... ve de deri,
Bir güzel gözlü güzel, çaldý O’nu!
Tâ ki tâââ o ilk baktýðýndan beri.

Yok! Ne kendi ne damarý, ciðeri,
Gitti... ki yok geleceði de geri,
Nasýl yaþýyorum bilmem hiç, O’nsuz?
Tâ ki tâââ o ilk baktýðýndna beri.

Bu yüzden de kalmadý canýýý, feri,
Sanki ruh, sanki hayâl, sanki peri,
Göze görünmez bir durumda, cân’ým,
Tâ ki tâââ o ilk baktýðýndan beri!

08.01.2011/04.05
Sosyal Medyada Paylaşın: