Þe
Asil’ler İdi
Nefis belasýna bir çift sözüm var
Kanmazdým ben cahil olmasam idi
Artýk seni gören bir çift gözüm var
Yanmazdým ben kehil olmasam idi
Ozanmýþým, þairmiþim bak hele
Bakma kandýðýma eskiden idi
Boþuna yaygara, boþa velvele
Kopardýðým bir hoþ, coþkudan idi
Öyle her yazýlan þiir olsaydý
Karakoç lar, Necip ler yorulmaz idi
Ben yazdým diyenden, þair olsaydý
Ýstiklal de, Akif sorulmaz idi
Bu topraklar bize Vatan olmazdý
Yiðitler baðrýna düþmese idi
Ýstiklal uðruna ölen olmazdý
Yiðitlik coþkusu coþmasa idi
Þehitlik sevdasý yiðitte tutku
Olmasa yürekler yarýlmaz idi
Olmamýþ olsaydý Hakk ýn bir lütfu
Koçyiðit Bayraða sarýlmaz idi
Övünmem seçilmiþ nesilim diye
Bak geçmiþe, ne nesiller var idi
Nesiller içinde asilim diye
Hep kibirden, kalp gözleri kör idi
Resul i Ekrem e < s.a.s > binek olmasa
Burak a asalet verilmez idi
Asilce sadakat dostluk olmasa
Ayaðý kýrýlan vurulmaz idi
Þeref’im asalet, Hakk týr bilene
Bayraða kan veren, Nesiller idi
Saygýmýz var, Hakk yolunda ölene
Vatana can veren, Asiller idi
30 / 09 / 2007
Þerafettin Yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.