Ey bütün âlemlerin, sâhibi yüce Mevlam! Affýn için kapýna geldim çevirme geri Canlý cansýz her þeyin, gaibi yüce Mevlam Ey sen deðil misin ki, Yaratan göðü, yeri!? Cümle kusurlarýmdan, tövbe ettim karþýnda Yalvarýrým sen beni, utandýrma arþýnda.
Þefaat et ne olur, þaþar/beþer kuluna Merhamet denizinden, bir damlana muhtâcým Nasip et tüketeyim, tüm ömrümü yoluna Dünya malý istemem, îmaným olsun tâcým Þefkatinle kucakla, vallâhî çok yalnýzým Her Allah deyiþimde, artýyor içte sýzým.
Rabbim sen dol gönlüme, dostum ol sýrdaþým ol Her gün senle uyanýp ve senle uyuyayým Son nefeste canýmý, adýný anarak al Yâr ile kavuþmanýn, huzuruyla âyâyým Mahþer günü yüzümü, kýzartýp eðik koyma Gazabýndan korkarým, baðýþla bana kýyma...
18/12/’11 ASÝYE ALEV AKBOÐA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gelincik55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.