Anlamadýn, anlama! Gölgesinde mazinin, Matemi olsa da hep sana bileneceðim. Ve çok vakit sonrasý peþinde ben izinin, Karþýsýna çýkýp kor sevda dileneceðim.
O demde belirecek gökte mavi bulutlar, O demde delirecek yerde kýrmýzý toprak. Düþmeyecek dilimden nice nice umutlar, Þüphesiz! Bir sevinci müjdeleyecek, gör bak!
Varsýn bilen olmasýn þimdi eziyetini, Varsýn kahýr dolansýn attýðým her adýma. Canýmla ödüyorsam ne çýkar diyetini? Böylece ereceksem þayet ki muradýma.
Dayan! Münzevi sabrým biraz daha, ha gayret; Tüm arzun hedefine varacaktýr, nihâyet!
Ýlker Tokgöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlker Tokgöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.