Hal öyle bir halki

Geciþiyor mevsimler
hangisini yaþadýðýmý bilmiyorum
heryerde kurumuþ yapraklar
ve ben hep üþüyorum
Yok oluyorum bazen
kendimi kaybediyorum
beliriveriyor yüzün önümde
kendime geliyorum…..

dalgýnlýk hasýl oluyor
ineceðim duraklar kaçýyor
günler birbirine karýþýyor
sanki güneþ hiç doðmuyor
küçüldükçe küçülüyorum
büyüdükçe büyüyor geceler
sarýyor beni karanlýk ordular

mekanlar deðiþiyor birden
baþka diyarlarda açýyorum gözlerimi
sözcükler titreyerek çýkýyor dilden
beni sensiz býrakma
kaybolmuþ çocuk karþýndaki
düþlerken düþmüþ içine bu acý
hem bu sokaklara pek yabancý



hani hal öyle bir halki
anlatamam yok öyle bir sözcük
konuþsam boðulacaðým sanki
yaþamadan yaþlanýyor bu çocuk
hal öyle bir halki
elinde kirli ajandasý
konuþup nemlendirdiði duvarlar
küçük kalbinde kacaman sevdalar
büyüdükçe büyüyor
bilmem hangi dil tercüman olacak
ve haykýrýþlarý nihayet bulacak

Sosyal Medyada Paylaşın: