BİZİM OLMAYAN HAYATLARIMIZ

Ne zaman bu þarký kulaðýmda olsa seni düþünüyorum
Yaþattýðýn onca mutlu anýn aksine hüzün kaplýyor içimi
Daralýyorum..
Birlikte hiç yürüyemediðimz uzunca bir yolun sonunda görüyüorum seni
Diðer ucunda ben
Ellerim ellerini tutmadý hiç ve hiç bilmiyorum sarýldýðundaki halini
Bunlara raðmen seni gördüðüm anda kavuþacaðýmýz aný düþünuyorum
Gülümsüyorum..gülümsüyorsun..
Kalbim eskisinden de heycanlý aðlýyorum hafiften.
Bana el sallýyorsun mutluluðum dahadaa katlanýyor.
O yolda belki onlarca insan var ama ne sen nede ben ikimizde kimsenin farkýnda deðiliz
Dünya umrumuzda deðil sadece birbirimizi görüyor gözlerimiz
Benimle ayný anda baktýðýný ve gözlerini kaçýrdýðýný hissediyorum
Hafif bi piþmanlýk bi yutkunma… bi baþýný öne eðme… utanma…
Hakkatten niye utanýyoruz ki
Sevmek utanýlacak bir þey mi
Kelimeler o an düðümleniyor boðazýmda
Ýçimde buruk bir acý sana bakýyorum sende bana bakýyorsun
Hiç birlikte uyumadýðýmz halde kaç sabaha terler içinde uyandýðýmý hatýrlýyorum..
Bazý sabahlarýn onca soðuðuna raðmen bi elimin tarifsiz bir sýcaklýkta olduðunu da..
Ne zaman sesini duysam mutlu olduðumu
Hatýrladýðým onca güzel þeye raðmen içim acýmaklý
Hakattten niye acýyor içim diye soramýyorum bile kendime
Sana bakarken daldýðým hayal balonundan kýzým çekip çýkartýyor
Anne diyor parka gidelim
Beni hiç dinlemeden koþuyor bile parka
Arkasýnda kýzým diye seslenen bir adam
O an için tanýyamýyorum onu
Adam iþte
Kýzýmýn arkasýndan bakýp kalýyorum toparlanamýyorum
Hala gözlerim sende
Biraz durup idrak etmeye çalýþýyrum bu aný
Tam o sýrada bebek arabasýyla bir kadýn yaklaþýyor sana
Gülümsüyorsun ona ben sizi izliyorum
Kardeþin olabilme ihtimali yada ne bileyim yoldan geçen bir tanýdýkdýr diyip avunuyorum
Çok geçmiyor ki karýn olduðunu anlýyorum o kadýnýn
Senle karþýlaþtýðým anki içime düþen ateþ katlanýyor milyon katýna
Beynim düþünmeyi kesiyor
Ayaklarým gitmek için niyetli sýrtýmda dönmeye hazýr
Ama gidemiyorum
Biliyorsun senden kaçtýkça nasýlda sana geldiðimi
Ýzliyorum öylece
Sen sonralarý yine beni göruyorsun..
O an sol gözümden düþen o sýcak yaþ içimdeki ateþi dahada körüklüyor
Yolun bir ucunda sen diðerinde ben
Kaderine mahkum olmuþ iki zavallý insan
Yanlarýmzda hiç olmamasý gereken insanlar
Kýzým geri geliyor arkasýndan eþim
Þekerini gösteriyor bana sarýlýyorum
Baba diyor eþime
Benm kýzým niye o adama baba diyor
Bunlarý düþünürken geçip gidiyorz yanlarýmzdan
Hayatýmýzda birbirmize ait tek bir ortak þey býrakmadan yüruyoruz
Annesi ben olmadýðým bebeðinle uzaklaþýyorsun öylece
Babasý sen olmadýðýn kýzýmla yürüyorum bende
Bizim olmayan hayatlarýmýzda yaþamaya devam ediyoruz sessizce
Sen ….ben
Uzaklaþtýkça dahada yakýnlaþan
Çözüldükçe kör düðüm olan ölü aþkýmýzý rahat uyumasý için terkediyorz
Bir daha ne zaman ne þekilde görürz birbirmiz bilmiyorum
Tek bildiðim seni hala ilk günkü gibi sevdiðim
Bizim olmayan çocuklarýmzla öylece çekip giderken
Sanki hiç tanýmamýþ gibi bakmýyoruz bile artýk yüzümüze
Umursamazmýþ hayat
Hayat hep borçlu olmakmýþ
Hep yenik olmakmýþ
Mutlu sandiðin her anýn aslýnda yok olmasýymýþ
Hayat bize en büyük cezasýný vermiþ aþkým
Seni benden almýþ beni sana hasret býrakmýþ
…..

Sosyal Medyada Paylaşın: