Faraza sevmiþtin say hilkatinde yoksa da…
Meþk etseydin sevdayla pir olurdun aþklara.
Suret i ahvalinde aþk acýsý olsa da
Derya olsan ne fayda yoksa yürek de yara.
Bakma sen efganýma canýmdan can alsa da…
Þad olmayan yürekle yalvarsam da Mevla’ya.
Maraz yok bedenimde, meserret olmasa da,
Kerahet vakti deðil say ki gördüðüm rüya.
Keramet gözlerinde, aþk ile bakmasa da…
Efsununa vuruldum mübahtý bakmak sana.
Zelil gördüðün aþýk yüreðin yakmasa da,
Yakýþmaz münzevilik, kul olsam da aþkýna.
Kötü kelam eylemem aþkýn muhrip olsa da,
Saklarým yüreðimde þahit olsun Rabbena…
Nükte i söz söylemem beni benden alsa da.
Vuslat uzak olsa da alýþýrým hicrana…
MEHMET FÝKRET ÜNALAN
Faraza: ola ki, var sayalým
Hilkat: yaradýlýþ
Meþk: öðrenmek
Pir: eski masallardaki akýllý,düþünce gücü yüksek olan
Sureti ahval: yüzünün hali
Efgan: aðlayýp inleme
Þad: Mutlu
Maraz: Hastalýk
Meserret: sevinç
Kerahet: içki içme zamaný
Keramet:Þaþkýn verici, olaðan üstü þey
Efsun: Sihirli, büyülü
Mübah: Günahý olmayan, yapýlmasý sakýncasýz iþ
Zelil: Hor görülen, aþaðýlanan
Münzevilik: yalnýzlýk yaþayan, insanlardan kaçan
Muhrip: talan eden
Rabbena: Hüda, Tanrý
Nükte i söz: güzel söz
Vuslat: Kavuþma
Hicran: Ayrýlýk