Karanlığı Delen Yıldız Vahiy

Geceydi karaydý gökyüzü
Bir ýþýk bir yýldýz yoktu
Karanlýk içinde daldý gözleri
Iþýksýz yolsuz kaldý özleri.

Baktý ay gelmiþ göðüne
Karanlýk daðýlmýþ açýlmýþ yolu
Ayýn gösterdiði yola doðru
Yürüdü anladý Allah’lý yolu.

Bir an gözlerini kapadý gerçeðe
Görmek istemiyordu hiçbir ýþýðý
Kalbini, aklýný kapatýp hakka
Yürüdü verilen hayat yolunda.

geçti zaman görmeden böyle
Sandý ki Rabbi böyle diledi
Açmadý gönlünü, gözünü hak bildiðine
Kapadý özü eskimez gerçeðe.

Gün geldi içinde büyük bir sýzý
Sandý ki bu sýzý gelip geçici
Bir yar ile kapanýr yara
Sarar onu sandý, geçici dünya.

Ve bir gün çaktý bir þimþek
Aydýnlandý göðü Rabbim diyerek
Açtý kitabý gördü gerçeði
Hayatýn anlam ve amacýný bilerek.

Anladý bu dünya bir gecedir
Göðünüdeki ay ayettir, Kur’andýr.
Gözleriyse aklý, gerçeði hakikati gösteren
Sabaha, ahirete yürür böylece insan.

Karanlýðý delen yýldýz vahiydir/Tarýk’týr.
Ey kardeþim vahye bürün ve yürü
Yýrtýlsýn kör karanlýk þirk olan batýl
Dünya ebedi hayatýn tarlasýdýr.

Durma Allah’lý sev
Sevgin ebedi olsun
Bak her þey baðlý birbirine
Koparma dünyayý ahiret gerçeðinden.

Allah El-Vedud deðil mi
Kalbine sevgileri veren Allah
Her þeyi yerli yerince sev,
En çok seven sevilen Allah’ý unutma.

Atomu, maddeyi, çekimi düþün
Bu sevgi olmazsa kaninat dönmez
Her þeyi seven bir Allah
Sevmiþ ve yaratmýþ insaný Allah.

Korkma yürü þeytandan öte
Nefsini dizginle sýnýrla þöyle
Ayet ayet aklýný kalbini inþa et de
Cennetlik bir hayat kalsýn elinde.

(Aralýk 2011 Ýstanbul)

Sosyal Medyada Paylaşın: