Kapanýr mý sanmýþtýn, kalpte açtýðýn yara?
Adýný andýkça dil, ben hâlâ titriyorum.
Güneþin saçlarýna sevda ektiði yerde,
Nice seneler geçti, ben hâlâ bekliyorum.
Bilirim sen de mahzun, kafeste kuþ gibisin,
Yarým kalmýþ bir aþkýn, kanayan ellerisin.
Þimdi senden çok uzak, þu yorgun akþamlarda,
Kucaðýma attýðýn külleri taþýyorum.
Yüreðimde tutuþan ateþten halkalarýn,
Her anýný gönlümde duyarak yaþýyorum.
Taze bahara hasret, elemli kýþ gibisin,
Sönen ümitlerimin, kuruyan güllerisin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.