Minnoþ’um dýþarýda kendisine bir dünya kurmuþ, memnun gözüküyor,
Onu sevmek için dýþarýya çýktýðým zaman hemen yanýma gelemiyor,
Genellikle ben çaðýrmadan o gelirdi, asansör sesini bile tanýyordu,
Dýþ kapý açýldýðýnda daha ben çýkmadan önce o içeriye giriyordu...
Bugün özlemiþtim, dün de görmemiþtim, yiyecek alýp dýþarý çýktým,
Ne kadar çaðýrdýmsa da gelen giden olmadý, korkmaya baþlamýþtým,
Baþýna gelen olursa üzülürüm, ev kedisi olmak istiyordu minnoþ’um,
Gerçi eve alacak olsam dýþarýyý özleyecek, tecrübemden biliyorum...
Ben çaðýrmaya devam edince kediler sýrayla sökün etmeye baþladý,
Minnoþ’umdan önce annesi geldi, zavallýcýk sýrtýndan yaralanmýþtý,
Anlaþýlan köpeðin biriyle boðuþmuþ, yarasý kocaman gözüküyordu,
Eðer yapabilirsem merhem süreceðim sýrtýna, iyi gözükmüyordu...
Minnoþ’um fena deðildi, sanýrým kimseyle alýp veremediði yok ama,
Köpeðin üzerine yürüyor o da, garibim ne zaman kapýya yaklaþýrsa,
Uzaktan tehdit ediyor, sýrtýný da bana dayýyor, farkýnda olmasa da,
Ben köpeði de koruyorum, sahibi var ama zavallý bir hayvan o da...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.