DAĞLAR

Gururlu baþýný göðe dikmiþsin,
Yeryüzü karýnca görünür daðlar.
Ahu’yu ceylan’ý alýp çekmiþsin,
Toprak ayaðýnda örünür daðlar.

Heybetlisin nasýl varsam yanýna,
Hayran kaldým yeþilinin tonuna,
Sahi hazýr mýsýn yolun sonuna,
Ýsrafil karþýnda gerinir daðlar.

Almýþsýn baðrýna bunca canlýyý,
Tutkun eylemiþsin delikanlýyý,
Misafir etmiþsin nice þanlýyý,
Senden uzak kalan yerinir daðlar.

Eteðinde yeþil çamlar sýralý,
Zaman zaman mesafeler aralý,
Derler ki zikreder dünya duralý,
Özünüz tevhidi bürünür daðlar.

Selam durur doruðunda güneþin,
Ýbrahim’e göl olmuþtur ateþin,
Bilmem ki âlemde var mý bir eþin,
Yol sana çýkmaya erinir daðlar.

Rabia BARIÞ





Sosyal Medyada Paylaşın: