MÜHRÜNÜ VURURKEN DUDAKLARIMA
Mührünü Vururken Dudaklarýma
çok acele ettim,
balýkçýl kuþ gibi,
hemen daldým okyanuslarýna
söz vermiþtin ya,inandým sözlerine.
hiç býrakmam asla terk etmem demiþtin
asla sevemem baþkasýný demiþtin ya,
iþte bunlara inanmýþtým
hiç yaþamamýþtým ki
hiç sevmemiþ,hiç sevilmemiþtim ki.
benim için çok özel ve çok önemliydin
körükörüne inanmýþtým bir kere.
hiç yaþanmamýþ aþklarý yaþadýk,
yazýlmamýþ sevdalarý yazdýkseninle
aþýlmamýþ zorluklarý aþtýk seninle,
ya þimdi.
tüm yaþanmýþlarýn hesabýný soracak zaman.
mührünü vuruken dudaklarýma
ellerinin degdigi yerler yanýyor.
ruhum uçarken uzak menzillere,
bak. avuçlarýmda gözyaþlarým yanýyor.
gözlerim sorgularken yüregini,
hayallerim ümitlerimle beraber,
giderken faili meçhullere,
bak, avuçlarýna düþen kanlar aglýyor.
þimdi
kar çiçekleri açtý saçlarýmda
yýldýrýmlar çizdi anlýmda çizgilerini,
sevdim, baþtan aþagý seni sonsuzca,
yüregim yüreginden hesabýný sormayacak mý.
14.12.2011
Atilla Durukan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.