Bakıp Ağladım

þöyle bir baktým kýsacýk geçmiþimize
neler sýðdýrmýþýz daracýk zamana
tatlý acý neler yaþamýþýz
bakýnca o günlere
kah; güldüm kahkahalarla
kah; bakýp aðladým...

ilk tanýþmamýz geldi gözlerimin önüne
senin hakkýnda ki düþüncem
kendini beyenmiþ, ukala olmuþdu
kýzdýrýnca beni nasýl da demiþtim
’dýngýl’
almýþtým intikamýmý
senin beni kýzdýrmanýn bedeliydi
baþarmýþtým sonunda, acayip mutlu olmuþdum
nasýl da köpürüyordun,
anlatmaya çalýþýrken kendini
bense gülüyordum içten içe
o çýrpýnýþlarýný izlemek çok güzel di
hele bir de ’dýngýlý’ ’dingil’ anlamýþ
anlamýný anlatýyordun bana
o kadar kýzgýndýn ki
’dingil’ deðil ’dýngýl’ dediðimi bile
görmüyor du gözlerin
dalýnca o günlere
kah; güldüm kahkahalarla
kah; bakýp aðladým...

konuþtukca tanýdým seni
sevgi dolu güzel yüreðini
seni arar olmuþdu gözlerim
hep aklýmdaydýn, nereye baksam
seni hatýrlatýyordu herþey
rüyalarýma girmiþdin,
hayallerim de kalýcý misafirdin artýk
seviyordum seni
aþk mý ? o da neydi ki ?
evet ilk defa tanýþýyordum kendisiyle
kaçýyordum köþe bucak, laf anlamýyordu
dinlemiyordu beni, ne savaþtým onunla
galip geldi bak sonunda
kabullendim ve artýk çok mutluydum
düþününce o günleri
kah; güldüm kahkahalarla
kah; bakýp aðladým...

üstelik bir aþk oyunuydu oynadýðýmýz
biz, bize de oyun içinde oyun oynuyormuþuz
nasýlda çekti bizi içine
savurdu ordan oraya
her savruluþda sana çarpýyordum
sende bana,
deðiþtirdiðim tüm yollar sana çýkýyordu
gidiþ ve geliþler daha da baðladý yüreklerimizi
saðlamlaþtýrdý sevgi temellerimizi
itiraflar geldi ardýndan
bir kuþun kanatlarýndaydýk ikimiz
el ele uçuyorduk mutluðun kucaðýna
dönünce o günlere
kah; güldüm kahkahalarla
kah; bakýp aðladým...

az kavga etmedik gereksiz nedenlerle
kýskançlýk, naz, kapris,
yanlýþ anlaþýlma, kaybetme korkusu
her birinin tadý farklý ve çok güzeldi
her kavganýn sonun da daha sýký kenetleniyorduk
bir kelimen yetiyordu unutmaya
nasýl mutluyduk sonunda
artýyordu neþemiz,
ýþýðýmýzla aydýnlanýyordu etrafýmýz
çevremizde ki arkadaþlarýmýz hayran dý
nasýl olur diyorlar dý?
bir insan, bir insaný bu kadar severmi ?
akýl, sýr erdiremiyorlardý bize
bizse gülüyorduk onlara
kendimiz bile adýný, miktarýný
belirleyememiþtik ki onlarada anlatalým
biz bile þaþkýnken onlarýn þaþýrmasý çok normal di
anýmsayýnca o günleri
kah; güldüm kahkahalarla
kah; bakýp aðladým...

gurbetten haber geldi bir gün
beni çaðýrýyorlardý, gitmeliydim
ama nasýl;
nasýl býrakýp giderdim seni ?
nasýl nefes alýrdým sensiz ?
yaþayabilirmiydim?
gitmen gerek dedin sende
gitmek ve gitmemek arasýnda kaldým günlerce
gideceðim, her þeyi göze alarak
senden ayrý kalmak, yaksada yüreðimi gidiyorum
döneceðim diyorum, umutlarýmý sana baðlayarak
biliyorum sevdiðim
gittiðim gün kahkahalarla gülmeyi unutup
ardýma bakýp sürekli aðlayacaðým...


yürek_sesi_________________CEMRE

Sosyal Medyada Paylaşın: