Sen sesini alýp gidince bu þehre güneþ dogmaz oldu.. Yaðmurlar topraða kavuþmak için gün saymadý bir daha.. Kuþlar bu þehrin sokaklarýnda uçmadý bir daha.. Senin gibi onlarda terketti bu þehri... Güneþin doðuþunu bekler gibi bekledim,parklar meskenim oldu. Kedinin bir umudu vardý..Her sabah köþedeki bakkalýn ona süt dökeceðinden.. Serçenin umudu vardý,her gün yaslý teyzenin pencere önüne yem koyacaðýndan.. Keþke kedi kadar masum,serçe kadar ürkek olmasaydým da benim de dur demeye cesaretim,gel demeye yüzüm olsaydý Bu þehirde bir sen vardýn bana dair,Bir ses,bir nefes... Ama asla bir heves deðil...
Hüzün_lü
Sosyal Medyada Paylaşın:
buğlem54 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.