Söyleyemedim, kalbimin figanıyla yetindim!

Ne zaman
bir ah iþitsem

Umudun
hülyasýnda ki
gamýmla yetinsem

Ýçimi
titreten ah u zarý
bir ömür saklayýp onunla demlensem

Gözyaþlarýmý
kelamýn firkatiyle hasredip
Ruhumu biraz olsun teskin etsem

Aþkýn
vidanýnda dirilsem
Ölmeyi edep bilsem

Sinemde
günyüzüne
hasret bir ar var


Lahzanýn
sabrýna kanar,
umudun salasýnda yanar

Kalbimi
daplayan har,
sukut ettiren her ibretli nazar


Hayretim
sanadýr ey yar,
hasret içimi yakar

Sevdanýn
aþk kitabý
ruhuma ibret sunar


Sessizliðin
kalbimde ki acý yar
Yadým arýmla gözyaþýna kanar

Her
þevkin
bir nihayeti var


Hüzün
salkýmlarý
neden en yakýmdadýr yar

Hicran
ruhumda ne arar,
yoksa izanýmý mý sorgular

Yalnýzlýk
yüreðime yaðan bir kar,
ne vakit umutlansam acý var

Nerdesin,
hangi sahranýn
vadinde saklýsýn ey ar

Duyulmaz
oldu sesim,
fersizleþti nefesim

Sefillik
sökün etti
halime kim korkar
Ýbret adýna hakikat var

Gönül
þirazesi aþka
ram olmak için bakar

Aþk,
hak ve hakikat
adýna ne müthiþ bir ihsir sunar

Vadedilen neyse
nasibin iyasýnda baþlar
Emek ve niyet ihlasla meþk yaþar

Ah uzar
emel için hali yakar
Her keder aþk deðil yar
Elem umuttan korkar

Suskun
gönüler niye umutla yaþar
Ruhun ve kalbin sahibi
kimdir ey yar, sabýr içinde yanar

Kanaat
acziyet deðildir,
tasattuk etmek ecir için ar

Her vaktin
bir sýrrý var,
eþik içinde ibretli nazar
Farký fark ettiren kimdir ey yar

Akýl ve
izan ne yazar
Nasip yoksa þayet ar var

Vicdan,
ruhun halinden rükündür
Edebin halinde
en müteber olan en naif hazinendir

Mizaný içinde
saklayan aþk vecdindir
Sevdanýn alinde vuslat-ý kerimdir

Rabbin için
kul olmak nasiptir
Hidayet kimin kadrindedir

Ýnsan
acziyetiyle birdir
Tekebbür nefsindir
Aþk, halin demidir
Hak içindir


Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: