gelseydin
tepeden týrnaða
sýyrýlýrdý matem gecelerden
hüsran kokan anosonlu dost sohbetleri
vazgeçerdi kendiliðinden...
arýnýrdý hayat gönül kýrýklarýndan
ve dolu dizgin þaha kalkardý
beyinden kalbe kan...
gelseydin
bir ney üflenirdi tutsak sevdaya
sessizliðin nefesini öperdi dudaklarýndan
ve inlerdi bir ömür
yanýmda kal duasýyla...
þimdi
o kadar uzak mýsýn bize
tel tel sindiriyor mu saçlarýný
o adam
söyle
baþüstünde tutulasý sevdanýn astým nöbetlerinde
titrek sabahlýyor mu baþucunda...
daralýnca enginlerin
yeni bir çað yýrtýyor mu çaresiz göklerden
bir þarkýlýk dilinde
alevlerinin hýrçýnlýðýný dindiriyor mu
dolduruyor mu aþk yelkenlerini
gece mavisi düþlere
benim gibi...
desenki soluk almadan
-evet...
o anda kapanýr iþte gözlerim
yýkýk
viran düþer besleme þehirlerim
kararan bir umut dahi olsa
yüreðime kadar volkan kesilir beþiklerim
kargalar zýkkým bir türkü fýsýldar kulaklarýma
ettiðim yeminler aðýr gelir ayaklarýma
ve yardýma koþar martýlar kanat uçlarýnda,
aðýzlarýnda köhne keder boþluklarýyla
kadim dost serçeler
eþlik eder gözyaþlarýyla...
bileklerime kitli öpüþler
sanýrsýn neþter kesiði þimdi
toz pembelerse
bir çýrpýda yüzüme çalýnan katran karasý sanki...
ve kadýným sen
gün ýþýðýna kavuþmak umuduyla
yaðmur kokan ayaklanmalarda,
kül sývalý mahzenlerin
ücra diplerinde zincirlisin yüreðime...
varlýk yükü bir dünya
ters-düz oluyor
ve yol alýyor
bir beþik bir neyle
rotasý atlantisin izinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.