NOKTAYI KOYDUM
Bu aþka, sevdaya noktayý koydum,
Dün gece gönlümde sabah olmadan.
Ruhumun sesini kalbimde duydum,
Dün gece gönlümde sabah olmadan.
Her gece bir yaram inler derinden,
Kalbim parçalandý, koptu yerinden,
Çaldým son buseyi handelerinden,
Dün gece gönlümde sabah olmadan.
Bir yanardað idim, eriyip aktým,
Uzayan gölgemin ardýndan baktým,
Giderken kalbine bir gül býraktým,
Dün gece gönlümde sabah olmadan.
Hançerin baðrýmda duruyor hâlâ,
Döndüm yapraklarý kuruyan dala,
Topladým ömrümü koydum çuvala,
Dün gece gönlümde sabah olmadan.
Kandillerde yaktým mihrâbýmýzý,
Ateþlere attým kitabýmýzý,
Mahþere býraktým hesabýmýzý.
Dün gece gönlümde sabah olmadan.
Muzaffer KÖNDEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.