Akçay’a ne zaman yaðmur yaðsa,
Bahar yaðmurunda bir sözcük söylemeden,
Aþkýmýzýn bittiðini, öykümüz gelir aklýma,
Seni,yokluluðunda bulununlar daným ben.
Yaprak dökerdi her bir yanýmýzda,
Her bir yanýmýz bahar bahçesiydi,
Kahkaha dolu anlarda bile hüzün vardý,
Biz en çok hüznü çok merak ederdik.
Gülüþlerin arkasýnda gizlilikler vardý,
Örtmeye çalýþýrdýn, fark ettirmezdin.
Ýkimizi çeken þey o hüzünlerimiz di,
Onca kalabalýkta kahkahalar atardýk.
Gözlerimiz birbirine kenetlendiðinde,
Suskunluðumuz bu yüzden di sevdam,
Þarkýlara yüklenmiþ bir aþktý bizimki,
Þarkýlar söylenir bir sonra unutulur.
Her þey verilmedi gizli kaldý bir þeyler,
Bilinçsizce çýkýlmýþtý yola sevgilim,
Ufuk çizgisini görmeden sisler içinde,
Birlikte yalnýz korkaktý bizim aþkýmýz.
Bir kýþ günü, sýcak iklimlere duyulan,
Özlem gibi özlerdik hep birbirimizi,
Öyle özlem ki bizi yalnýzlýðýmýzdan çýkarýr,
Ýnan ki aþkým o zaman biz olurduk..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.