BİR HİKAYE BİR DERS.

BÝR HÝKAYE BÝR DERS.
hava soðuk mevsim kýþ
üstünde zamana karþý koymada
yýllara meydan okurcasýna
yýpranmýþ da olsa
onu korumakta kararlý bir palto
ayakkabýlarý eskiden öte
pantolonda yýllarýn izleri
cebinde sadece elli kuruþ
simit almaya anca yeterli
simitçi onu anlayan bir tavýrla
istersen akþamdan kalanlardan iki tane
istersen tazesinden ne dersin
akþamdan kalanlardan olsun
çünkü iki tane bana anca yeter
çok açtý besbelli simitlerini özenle
üþüyen elleriyle koynuna koydu
ilerledi dalgakýrana doðru
oturdu hafif nemli bankýn kenarýna
etrafýna doluþtu dostlarý serçeler
ilk simidini paylaþtý onlarla itinayla
denizde dolaþan balýklara takýldý gözü
süzdü onlarý sevgiyle
yüzdü onlarla adeta usul usul
diðer simidi paylaþtý onlarla
yoktu ucunda bir olta onlarý kandýran
biliyordu balýklar onun içtenliðini
denizde bir cümbüþ
baktý ki simitleri tükenmiþ
ama mutluydu hem de çok
paylaþmýþtý aç da olsa
onu en iyi anlayan dostlarýyla
o mutluluk onu doyurmuþtu
ta ki yeni bir elli kuruþu olana kadar

Mehmet Gücüyener.
Sosyal Medyada Paylaşın: