Eğreti Urbalar Yoksul Çocuklardan Alınır

Sen yoksun ya
Sis kaplar
Senden eksik kalan her yanýmý
Yanýksý is kokar dünyam
Zifiri karanlýk iner geceye

Sancýlý rüzgârlarýn esintileri baþlar
Ve
Islýk çalan rüzgârýn açtýðý penceremden
Hüzzam þarkýlarý çalýnýr kulaðýma
Eðreti urbalar yoksul çocuklardan alýnýr
Geçirilir sýrtýma

Hayal dünyasýnda ýþýklar söner
Ruhuma düþen karanlýðýn zehri çöker içime

Düþ mevsimlerinin ayazý düþer yeryüzüne

Sen yoksun ya
Avuçlarýmýn ortasýnda parçalanýr
Aynalar camlar
Yokluðuna sarýldýðým yastýklar diken olur
Kanatýr bedenimi
Zemheri ayýnýn uðultularý üþütür benliðimi

Sevda artýklarýnýn eþikleri serpilir kapýma
Asýrlýk aþklarýn
Yamalý elbiseleri giydirilir üzerime
Aðýzda çiðnenmemiþ lokmalarýn hýçkýrýk boðumlarý
Týkar genzimi

Sen yoksun ya
Ýçime düþen kokular ürpertir tenimi
Harama uzanmýþ ellerim kanatýr yüreðimi
Ölü kefenleri sarýlýr geceye
Yetim çocuk aðýtlarý
Akýtýr gözlerimden sensizliðe yaþlarý
Zamana býrakýlan geçmiþin acý çýðlýklarý
Gecenin örselerinde duraklar
Ve
Yokluðuna sinsi bir tebessüm býrakýr

Ah avuçlarýmýn ortasýnda kaybettiðim
Saçlarýna dokunmaya tenini okþamaya kýyamadýðým
Bir kez sevip koklayamadýðým
Sen yoksun ya yanýmda
Göçebe sevdalarýn suskunluðunda avunur
Gelmiþime geçmiþime söverim þimdi




Sosyal Medyada Paylaşın: