günaydın

sabah ýþýðým,
aydýnlýðým
içimdeki karanlýk
çözülüyor seninle
yeniden kuruluyor
her sabah
dünya
evimin penceresinde

dünden kalmýþ
günahlar
kesik bir öksürük gibi
yakýyor boðazýmý
kokluyorum
arýnýyorum
iyi geliyor
demliðin tütsüsü...

seviyorum ne varsa
elimde kýrýk dökük
topluyorum
birleþtiriyorum
bir oyun gibi
her sabah
bin bir ümit
kýyamýyorum
hepsi can parçasý...

balkona gelen kuþ
çöpün yanýndaki köpek
sevginin en hasý
olmasa da
verecek ekmek
uðramadan geçmiyor
yegâne dostum
öðret bana
nasýl olmalý sevmek

yüzüm ve ellerim
yýkanýyor kirlerinden
akýp gidiyor dün
kalmýyor havluda izi
alýyorum içeriye bugünü
usulca açtýðým perdeden
ýþýðým , aydýnlýðým
her sabah
eksik olma penceremden


Sosyal Medyada Paylaşın: