Hani sen, sevmiyorum Ankara’ yý derdin ya,
Seninle sevdim bu kenti derdin ya,
Ne çok zaman oldu geçmeyeli bu þehrin terminalinden,
Özlemiþ bu þehir seni bilesin.
.....................
Olur, da bir gün yolun düþerse;
Mavi kazaðýný giy üstüne,
Umutlarým gibi.
Býrak saçlarýn daðýnýk kalsýn,
Rüyalarým gibi.
Elinde mutlak tek papatya olsun,
Direniþim gibi.
Bozkýrýn ortasýnda bir þehir…
Deniz kokulu aþklar yok burada;
Tutkulu sevdalar kol gezer,
Can verilir bir bakýþ uðruna,
Meltemler esmez gün batýmýnda,
Hele ki birde gecenin ayazý vurur.
Kaldýrýmlarý ölü ruhlardan örülür,
Kelebek ömrü sevdalar onursuzca,
Ýhanetler gurursuzca,
Þarjörlere gebe.
Geçtim kaldýrýmlarýndan,
Senli yanlarýna dokundum,
Düþtü þehir delik ceplerimden.
Ve
Ben…
Bu gece;
Rafa kaldýrdým sana kýrgýnlýklarýmý,
Yüreðimi aldým avuçlarýma,
Üþüyorum…
Sensizlikten…
Cümlelerim sustu…
Kelimelerim buruk…
Bir ihtimal geliþinin umuduna sarýldým.
12 Aralýk 2011
00.55
Hamiyet GÖZ
(Kimliksiz Þiirler..)