SAHİPSİZ ŞİİR(9)

Yürek üryanlýðýnda yýllar geçti
Avuçlarým da koca hiçler hep yerini aldý
Kederin kayýp düþleri
Bende kimi atlý kimide yaya
Gidenin arkasýnda bakan ben olduðum için

Yanarken bedenim yokluðunun mah cemali kaskatý
Ayaklarým soðuk sokak kaldýrýmlarýnda sabahlar
Yüreði öpülesi aþkýn sýcaklýðý yok
Üþüdüðümle kalýyorum

Baksana
Aþk öyle hararetli ki ele avuca sýðmýyor
Eti kemikten acýmadan ayýrýr
Dokunuþu nankörce yýkar sahipsiz yüreði
Hýrsý alýr götür meçhule seni
Yaralarýnýn için de þifa beklersin
Kiyafetsiz dillerden

Ey!
Sevdama kehribar sarý günbakan aþk
Nereden kaldýn
Saliseler acýyý vuruyor hýrpalýyor umutlarýmý
Her kývranýþta
Yoksul düþlerim alý koyar yokluðunu


Kaç kahve fincaný kirlendi
Fallarýn umuda kesildiði yerde
Bir anda kururken telvesi
Tuz buz içinde hisler ne demeli

Ben seni astým gönül duvarýma
Senden habersiz
Bir solukta zemheride aþký içtim dudaklarýnda
Ölüm nedir ki sensizliðin yanýnda
Cevap versene………………………..

Sosyal Medyada Paylaşın: