Şairin ölümü

Odanýn kapýsý içerden örtük
Perdeler kapalý eþyalar dökük
Biri var yatýyor yastýktan düþük

Nefes alýp vermek zor gelir ona
Direnip çýrpýnýr sanki zamana

Gözleri morarmýþ karanlýða eþ
Yatan beden deðil sanki bir üleþ
Bu gece dost deðil uykuda kalleþ

Ses çýkmýyor,boðazý da kurumuþ
Vücudu bitkince terden yorulmuþ

Saða,sola döne döne direnmiþ
Yorgana sarýlmýþ çarþaf dolanmýþ
Dil kurumuþ,boðaz...damaðý yanmýþ

Kuruyan dudaklar nasýl ýslanýr
Yalnýz adam kime...nasýl seslenir

Hali yok ki bir doðrulsa bir kalksa
Çok uzakta deðil su olan masa
Þafak yaklaþtýkça bir büyük tasa...

Ya...ölüm alýrsa bu an da O,nu
Kim bilir,kim duyar,kimler yur O,nu

Son bir hamle ile boþa çýrpýnýr
Elleri tutmuyor ayak kýrpýnýr
Bir korkuya,bir vehime kapýlýr

Sonu yaklaþtýmý sonsuz hayatýn
Burda bitecek mi kararan bahtýn

Sanki bir ses gelir duyar gibiydi...
Karþýsýnda boþluk duvar gibiydi...
Birileri bir þey sayar gibiydi...

Ýnledi de durdu,baktý manasýz...
Delindi de durdu duvar apansýz

Bu nasýl bir þeydi...seyreder oldu
Gözleri kapalý..ve görüyordu
Eski evi,vatan...sonrasý yurdu

Baþladýlar iyi,kötü saymaya
Azrail mi geldi...canýn almaya

Sürekli seslere sesler eklendi
Bedenine bir aðýr yük yüklendi
Bir müddet sessizlik,bi an beklendi

Sesi sese ekleyenler çoðaldý
O an da Azrail canýný aldý

Birden hafifledi,titredi birden
Eser kalmamýþtý yorgun bedenden
Sanki doðmuþ gibi oldu yeniden

Kalktý ve doðruldu vücütsuz,tensiz
Artýk gidiyordu...YOLA BEDENSÝZ...
Sosyal Medyada Paylaşın: