Terkedilmiş Sevda

]Bu þehrin soðuk havasýný çektiðimden beri içime
Deniz aþýrý bir ülkeye yol alýyorum düþlerimde
Çocuk heveslerim,
Ýhtiyar kederlerim ceplerimde
Birini alýp diðerini unutuyorum

Elemim ne senden
Ne de aramýzdaki demirden dað hasretten
Yollarýmýzýn rüzgara kanýp ayrýlmasýndan öte
Biz, gökkuþaðýný görmezden geldik
O yaðmurlu Ekim sabahý
Gün sýyrýlmýþtý hani bulutlarýn arasýndan

Biz, birbirimize benzeyenlere
Hiç sarýlmadýk
Anýmsamamak için gözlerimizin rengini
Yüreðimizin ahengini

O sokaklara uðramadýk hiç
Pencerelerden erguvanlarýn sarktýðý
Deniz kokusunun genzimizi yaktýðý
Uçsuz bucaksýz merdivenlerin çýkmaz sokaklarda sonlandýðý

Dudaklarýmýzda titreyen sevgi
Tedirgin oturduðumuz tahta iskemleli çayocaðýnda
Kareli masa örtüsü üzerinde
Kül tablasýyla muhtar çakmaðýnýn arasýnda
Sustu kaldý
Ne sen alýp yanýna götürebildin
Ne de ben...
Sosyal Medyada Paylaşın: